Abbay
22.02.2014 - Sheltie - Teef - Blue Merle - Gesteriliseerd
Abbay is onze chiller, wij noemen haar onze Sjille-Sjeltie! Kay wilde graag een eigen hond voor de agility en vond de Sheltie een erg leuk ras, dus Kim besloot in 2014 op zoek te gaan naar een Sheltie voor de verjaardag van Kay. Dit maakte Kim 'bekend' en begon wat rond te vragen en te informeren naar fokkers. Kim kreeg via via een berichtje dat er een zielige Sheltie op Marktplaats stond met een vreemde advertentie en Kim kon het niet laten om toch te kijken. Inderdaad een hele knappe sheltie en inderdaad ook een hele vreemde advertentie. De stoute schoenen aangetrokken en gemaild voor tekst en uitleg. Na wat over en weer mailen een afspraak gemaakt om langs te gaan. Op 9 juli 2014 Kay een halsbandje cadeau gedaan en een kaart, gelukkig vond hij het ook een leuk idee en op 11 juli is Kim samen met haar moeder naar België gereden. Daar aangekomen bleek het verhaal nog vreemder dan eerst, de moeder des huizes had haar in een dierenwinkel gekocht als cadeau voor haar dochter maar helaas bleek de vader het daar niet mee eens te zijn. Daarnaast hadden ze letterlijk een huis vol chihuahua's en deze kwamen nooit buiten de deur, alleen in de tuin. Eenmaal daar kregen wij het uiteraard ook niet over het hart om de 16 weken oude puppy daar achter te laten. Wij kregen haar toen in de armen mee, ze hadden niet eens een riempje of tuigje of eten voor haar in huis...
Thuis aangekomen ging een wereld voor haar open, een andere grote hond om mee te spelen, overal zachte kussentjes, een eigen voerbakje en een eigen tuigje dat ze cadeau kreeg van Tara. Uit het paspoort / stamboom bleek dat wij al de vierde eigenaar waren en dat ze oorspronkelijk in Tsjechië gefokt was. Al snel kwamen een paar problemen aan het licht. Het arme hondje had alleen maar gras en zaagsel gezien en wist überhaupt niet wat de bedoeling was met plassen en poepen. Het heeft ons maanden gekost om haar buiten zindelijk te krijgen. We konden meteen na het opstaan 1,5 uur naar buiten gaan, plassen of poepen deed ze bij binnenkomst op de deurmat. Ze hield het zolang op dat het oncomfortabel werd, maar ze was niet anders gewend. Na het verloop van een weken hebben Tara en Kim het over een andere boeg gegooid, we gingen direct 's ochtends wandelen en bleven een aantal uur buiten zodat ze wel moest plassen. Áls ze dan deed plassen gingen Tara en ik als idioten uit ons dak en duwden er een zak snoepjes in. Dat bleek dé oplossing!
Kay is met Abbay begonnen aan agility wat ze erg leuk deed, het enige nadeel was dat Abbay bleef groeien en groeien en groeien, opeens hadden we XXL Sheltie à 18kg. Dat betekende dat Abbay een 'large' hond was binnen de agility termen en toentertijd over 65cm moest springen. Voor haar was dat 20 centimenter hoger dan haar schofthoogte en een behoorlijke sprong! Niet heel veel later kreeg ze door trauma een bloedoog, haar drainage kanaal van het oog raakte verstopt en achter haar glasachtig lichaam kwam bloed waardoor er bloed kwam te zitten tussen de lens en het hoornvlies. Dit was duidelijk zichtbaar omdat dit bloed 'schommelde' in het oog. Na een bezoek aan de dierenarts werd duidelijk dat dit niet zomaar zou weggaan. De oogboldruk was nog in orde, het bloed kwam en ging in het oog, de keuze was duidelijk. Of ruim een half jaar complete rust en geen inspanning of ze zou blind worden aan dat oog. Voor zo'n jonge hond vonden wij die keuze niet makkelijk, maar ruim een halfjaar volledige rust zagen wij beide niet zitten. In overleg hebben wij dus besloten dat ze gewoon haar leven mocht leiden en we zouden zien wanneer ze het zicht zou verliezen in het oog. Ruim een jaar later zag ze alleen nog maar het verschil tussen het licht en het donker en weer iets later was ze volledig blind aan één oog. Inmiddels heeft zij zich volledig aangepast en heeft ondervind ook geen hinder van haar blinde oog. Het trauma aan het oog en het feit dat ze zo hoog moest springen heeft ons doen besluiten om haar uit de sport te halen. Sindsdien is de Sheltie onze vast food-tester en mascotte en onze chiller! Zij is met geen mogelijkheid gek te krijgen. Heb je iets te eten dan ben je haar beste vriend! ♥
